13 Ağustos 2015 Perşembe

Merhaba Bezsiz Hayat ! :)


Uzun süredir yazmak istediğim; ancak türlü sebeplerle bir türlü yazım aşamasına geçemediğim ‘’Tuvalet Eğitimi’’mimizi paylaşmaktan mutluluk duyarım efenim J

Efe 18 aylık olduktan sonra Fiherprice’ın şu şarkı çalan, alkışlayan lazımlıklarından edindik bir tane. Efe’yi zorlamadan dönem dönem çıkardık lazımlığı. Gerçekten de bir kaç defa kakasını yaptı lazımlığa (sanırım müzik ve alkışları duymak içinJ) İşine gelmediğinde de bezine yapmaya devam etti. Daha zamanımız olduğunu bildiğim için hiç zorlamadım; ancak özellikle haftasonları evde olduğumuz zaman lazımlık fikrine alıştırmaya çalıştım Efe’yi.

Gelgelelim 2 yaşını doldurduktan sonra Efe’den aldığım sinyaller bez işini acilen çözmemiz gerektiğini bana gösterdi.  Bir kere kaçıp gizli köşelerde yapmaya başladı tuvaletini, eli sürekli bezinde çekiştirip duruyor ve bezden sıkılıyordu, bunun dışında bir bez bağlamanın neredeyse yarım saat sürdüğünü ve ağlama krizleriyle sonuçlandığını da çok defa paylaşmıştım… 2 yaş doktor kontrolümüzde doktorumuza bu durumdan bahsedince elimi çabuk tutmam gerektiğini söyledi. Zira çocuk bezi istemiyorsa hemen alıştırmakta fayda varmış yoksa bezin çıkmayacağını düşünüp bu işi 3 buçuk yaşlarına kadar uzatabilirmiş. Gerekli onayı da aldığımıza göre macera başlasın dedik.

Ben çalışan bir anneyim. Haftaarası Efe kreşe gidiyor. Bez bırakma olayının sorumluluğunu kreşe veremezdim ve tabii bir anne olarak bu kadar özel ve önemli bir durumda çocuğumla bizzat ilgilenmek istedim bu sebeple hem babasının hem benim evde olduğumuz bayram dönemini seçtim. Eşi dostu arayıp kutsal bir sebeple bayram ziyaretlerine gelemeyeceğimizi açıklayıp özürlerimizi de diledik J

İnstagramdan arkadaşım olan Hande’nin bezi bırakma konusunda çok katkısı oldu bana. Buradan ona teşekkür etmeden geçemeyeceğim. Onun oğluna uyguladığı yöntemi aralarda az buçuk değiştirerek uyguladım ben de Efe’ye. Bunları basamak basamak sizlerle paylaşmak isterim. Umarım sizin de işinize yarar.

1-Hazırlık: Bezi bırakmadan önce hem somut hem de manevi bir hazırlık aşaması gerek. Önemli olan bu iki aşamayı da çocuğunuzla birlikte yapmak. Bez bırakma olayını günler öncesinden Efe’ye anlatmaya başladık. Sebeplerini söyledik. Çişini kakasını kaçırırsa kızmayacağımızı ama onun da bize yardım etmesi gerektiğinden bahsettik. Daha sonra Efe’yle birlikte alışverişe çıkıp yeni iç çamaşırları, tuvalet adaptörü, kitaplar aldık. Bunların hepsini Efe’ye seçtirdik.

2-Bezi bırakma konusunda net olmak: Bezi bir takıp bir çıkararak tuvalet eğitimi olmuyor. Çocuğun altında bez varken ‘’çişin kakan gelince söyle’’ demek yetmiyor. Bezi hayatınızdan tamamen çıkarmanız şart! Bunu da öyle basit bir şekilde yapmamalı ufak da olsa şaşaalı bir hale getirmelisiniz. Biz evde ailecek bezlerimizi çöpe attık. Efe’yi alkışladık artık büyüdüğü için. Bir birimize sarıldık. Ufak bir kutlamaydı anlayacağınız J

3-Tuvalet yapma alan seçenekleri yaratmak: Efe’yi 18 aylıktan beri tuvalet konusunda gözlemledim. Bir kaç defa tuvalete yapmak istediği oldu bir kaç defa da ısrarla lazımlığını istedi. Tuvalet eğitimine başladığımızda hem tuvalete oturağını koyduk hem de lazımlığını her saniye olduğumuz alanda tuttuk. Çişi veya kakası geldiğinde kendisi nereye isterse oraya gitti. (Tuvalet eğitiminin sonuna doğru lazımlığı hiç istemiyordu sadece tuvalete yapmaya başladı. Şu anda da dışarısı dışında lazımlık hayatımızdan çıktı)

4-Tuvalet sonrası tebrik,ödül:  Efe’ye ‘’Teddy İle Tuvalette’’ isimli kitabı aldık. Bu kitabın sonunda bir ‘’Tuvalet Eğitim Çizelgesi’’ var. Tuvaleti başarıyla kullandım, klozetin kapağını kapadım, sifonu çektim ve ellerimi yıkadım gibi aşamalardan oluşan bu çizelgeyi her tuvalet yapışının sonrasında stickerlarla süsledik. Hem oraya bir şeyler yapıştırmak hoşuna gitti hem de tuvaletin sadece çiş veya kaka yapmaktan ibaret olmadığını, sifonun el yıkamanın da bununla olan ilişkisini çözdü. Tabii tuvaleti her kullanışından sonra ailecek alkışlamalarımızı, bir birimize sarılmalarımızı söylemiyorum bile J

5-Yavaş başlamak, hızlanmak, hataya olanak tanımak: Çocuğunuzu tuvalet eğitimine başlattığınız gibi tuvaleti her geldiğinde size haber vermesini beklememelisiniz. Sonuçta iki sene boyunca bez takan bir çocuk var ve tuvaletinin geldiğini anlamayı yeni öğreniyor. O yüzden ilk gün Efe’ye 15 dakikada bir çişin var mı kakan var mı diye sorduk. Yok dese bile ara çok uzadıysa tuvalete oturtup yapmayı dene dedik (her seferinde de yaptı). İkinci gün bu arayı biraz daha uzattık. Üçüncü günse sorma aralığımızı saat başı-bir buçuk saat başı bir hale getirdik ki en çok kaçırmasını da bugün yaşadı. Ve çok fazla yere, çamaşırına çiş kaçırdığı günün ertesi günü yani 4. Günde artık tuvaleti geldiğinde söyler bir hale geldi. Bu da bana aslında tuvaletini kaçırmasının eğitimin önemli bir tarafı olduığunu göstermiş oldu.  Muhtemelen biz onu sürekli tuvalete götürmeye veya hatırlatmaya devam etseydik kaçırmanın rahatsızlığını farkedemeyecekti.

6-Geceleri: Efe’ye daha ilk günden akşam uyumadan önce ‘’Sen artık büyüdün bez takmıyorum akşam uykuna bezsiz gidiyorsun’’ diye hatırlattık. Ancak Efe uyuduktan sonra ona hissettirmeden bezini taktık. Zira gece çok çiş yapan bir çocuk olduğu için sıklıkla kalkacağımızı tahmin ediyorduk. Uykusunu almaması bir sonraki gün tuvalet eğitimine odaklanamamasına sebep olabilir gibi düşündük o yüzden bu durumu beklemeye aldık. Sabah da o uyanmadan bezi çıkardık. Gündüz tuvaletlerimizin hallolmasıyla birlikte Efe sabahları da kuru bir bezle uyanmaya başladı. Bunun bir işaret olduğunu anlayıp gece bez takmamaya başladık. İlk akşam Efe’yi uyandırıp tuvalete götürdüm; ancak kıyamet koptuğu için durumu akışına bırakmaya karar verdik. Bir iki akşam çişini kaçırsa da sonraki sabahlar kupkuru kalkmaya başladı. Kalktığı gibi ‘’gece hiç çişimi yapmadım!’’ diye kendi kendini tebrik ediyordu J

7-Olumsuz duygularınızı çocuğa yansıtmamak: Efe tuvalet işini tam olarak 6 günde çözümledi, çişi ve kakayı aynı anda. Bu kadar kısa sürede başarmamıza rağmen o 6 gün içerisinde özellikle kakasını kaçırdığı zamanlarda içten içe dehşete düştüğüm zamanlar tabii oldu. 3.gün toplam 10 çiş yaptıysa 9unu halıya, yere, bahçeye yapmış olması anne baba kaçamak bakışlar atmamıza sebep oldu bir bir birimize. Ancak o ‘’Acaba yapabilecek miyiz?’’ duygumuzu Efe’ye hiç yansıtmadık. Kaçırdığı zamanlarda ‘’Çok normal, böyle şeyler olabilir bir dahakine hatırlamaya çalış bize söyle.’’ dedik. Kendisi yerdeki çişten rahatsız olunca hemen temizleyip ‘’Bir şey yok ki bak sildik bitti bile’’ dedik. Etrafın veya Efe’nin kirlenmesini bir sorun haline getirmedik, Efe’yi asla huylandırmadık, korkutmadık.  Bence o da bu sebeple sürecin bu şekilde işlediğini anladı ve bize uyum sağladı.

Benim oğlum bu işi 6 günde halletti. Bunu çok daha kısa sürede halledenleri de duydum 3 hafta-1 ay gibi bir süre boyunca uğraşanları da…Çocuğunuzun hazır olduğunu düşünüyorsanız günlere çok fazla takılmamanız gerekiyor. Biz yetişkinlerde bile yeni bir alışkanlığa uyum sağlamamız 2 hafta sürüyor, siz düşünün… Eğer bu işe gerçekten başlayacaksanız yorulup isyan edip bıraktığınız takdirde hem olayı sil baştan yaşamanız gerekiyor hem de çocuğunuza tuvaleti,lazımlığı kullanmadığı takdirde her zaman bir kaçış yolu olduğunu,beze geri dönebileceğinizin mesajını vermiş oluyorsunuz.

Umarım sizin hikayenizde kısa sürede bizimki gibi mutlu sonla biter J

 

Sevgiler

 

Paylasananne